همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.
تهران - خیابان پاسداران - نرسیده به میدان نو بنیاد - نبش بهارستان نهم
برخی از دانشمندان معتقدند که به دلیل عوامل ژنتیکی، بدن نمی تواند سلول های مرده را از بین ببرد.
بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.
در برخی موارد، آزمایش نمونه کوچکی از بافت کلیه برای تعیین بهترین درمان ضروری است. نمونه را می توان با یک سوزن یا از طریق یک برش کوچک به دست آورد.
در این مقاله از مجله مای اسمارت ژن شما را با بیماری خود ایمنی لوپوس آشنا کردیم و به انواع و علائم آن پرداختیم.
هورمون ها: برخی از مطالعات نشان می دهد که سطح غیر طبیعی هورمون بیماری لوپوس کمپلمان مانند افزایش سطح استروژن می تواند به لوپوس کمک کند.
عوارض جانبی ریتوکسیماب شامل واکنش آلرژیک به انفوزیون داخل وریدی و عفونت است.
مقالات پزشکی برای افزایش اطلاعات شماست ، برای درمان بیماری هایتان با پزشک متخصص گفتگو کنید.
عفونت های معمول شامل: عفونت مجرای ادراری، عفونت های مجرای تنفسی، عفونت مخمر، سالمونلا، هرپس و زونا.
لوپوس می‌تواند به طرق مختلف به کلیه های فرد آسیب برساند و بسته به نوع آسیبی که می‌رساند، درمان‌ها می توانند متفاوت باشند.
بررسی ادرار فرد ممکن است افزایش سطح پروتئین یا گلبول های قرمز خون را در ادرار نشان دهد که اگر لوپوس کلیه های فرد را تحت تأثیر قرار داده باشد ممکن است رخ دهد.
بیو مارکرها در حقیقت پروتئین، آنتی بادی، ژنتیک و سایر عواملی هستند که به پزشک کمک می کنند تا تشخیص دهد که در بدن چه اتفاقی می افتد یا اینکه بدن چگونه به درمان واکنش نشان می دهد.
سیگار کشیدن: از آن جایی که در دهه های گذشته تعداد افراد مبتلا به لوپوس زیاد شده است، ممکن است علت آن تماس زیاد با تنباکو بوده باشد.